பாதையோர மரங்கள்

அமைதியாக ஓடும் இந்த
வாழ்க்கை வண்டி
பாதை மாறிப் போவதுண்டு
சிலர் வண்டி

எப்படிக் கடந்தோம்?
தெரியவில்லை
எங்கே போகிறோம்?
புரியவில்லை
இருந்தும்...
அமைதியாக ஓடுது இந்த
வாழ்க்கை வண்டி

இறந்த காலமும்
தெரியாது
எதிர் காலமும்
புரியாது
ஒவ்வொரு நாளும்
வசந்தமென வாழும்
இம்மரங்களைப் போல
வாழ்வதனால்...
அமைதியாக ஓடுது இந்த
வாழ்க்கை வண்டி

 

நயகரா

பகலில் வந்த வானவில்லை
காணவில்லை....
இரவில் !


வீழ்ச்சியின் விளைவு
தோல்வியல்ல...
சக்தி !

நிலையாமை

சருகாகி உதிரும்
காலம் வந்ததை
உணராமல்
தன் பலநிற அழகில்
ஆணவமாய் மரங்கள்!

பின் அவை பெறும்
நிலையாமையெனும்
ஞானம்!

பனிக்கூதலில் அம்மணமாய்த்
தவமிருக்கும்
அடுத்த வசந்தமெனும்

வரத்திற்காக.

காட்சியில் பிறந்த கவிதை

பனிப்பூக்களின் மரணம்

அழகின் சிகரம்

வியக்குது கைகள்

செந்தமிழ்

தேனினும் இனிய சுவையு மானது
வானினும் உயரிய புகழு மடைந்தது
தொன்மையும் இளமையும் ஒருங்கே கொண்டது
செவிக்கினிய எங்கள் தமிழ் மொழியே

கம்பன் கவி நயம் கொண்டதும்
அகிலம் போற்றும் குறளினைப் படைத்ததும்
ஐம் பெருங் காப்பியங் கண்டதும்
செவிக்கினிய எங்கள் தமிழ் மொழியே

முத் தமிழென வளர்ந்து வந்து
மூத்தோர் கையில் தவழ்ந்த தன்று
மேன்மை கண்டு நிலைக்கும் என்று
வாழ்த்திடுவோம் எம் தமிழ் மொழியினையே

வணக்கம்

இது எனது முதல் வலைப்பதிவு.

விரைவில் என் கவிதைக் கிறுக்கல்கள் அரங்கேறும்.